
Nadpobudliwość nerwowa
Nadpobudliwość nerwowa u osób starszych to najczęściej jeden z objawów choroby – demencji. Powodem wspomnianej nadpobudliwości jest uszkodzenie mózgu, którego nie da się odwrócić. Zmiany zachodzące w mózgu osoby starszej w znacznym stopniu ograniczają sprawność umysłową oraz ruchową.
Pamiętać należy, że nerwowe, czy nawet agresywne zachowania podopiecznego, nie są spowodowane jego złą wolą czy charakterem, osoby cierpiące na tę chorobę starają się nam zakomunikować swoje potrzeby czy swoje niezadowolenie lub cierpienie.
Warto więc nie wprowadzać większych zmian w otoczeniu osoby starszej, bowiem nawet najmniejsza błahostka może wywołać zdenerwowania i niezadowolenie.
Jak sobie z tym radzić ?
Choroby nie da się „cofnąć” ale można ją ograniczać. Najważniejsza jest sprawna komunikacja, używanie prostych i zrozumiałych zdań, nie denerwujmy się jeżeli trzeba coś powtórzyć kilkakrotnie, podopieczni bardzo często nie mają pojęcia, co właśnie powiedzieliśmy – potrzebują czasu.
Sprawą oczywistą jest również to, by wyeliminować jakiekolwiek rodzaje agresji z naszej strony. Nie krzyczmy więc na seniorów, nie denerwujmy się, agresja rodzi bowiem agresję. Jeżeli natomiast zachowany spokój, prędzej czy później udzieli się on podopiecznemu. Oczywiście pamiętajmy, by nie popadać ze skrajności w skrajność. Bądźmy cierpliwi i opanowani, ale i stanowczy.
Nie jest to sprawa łatwa i wymaga od nas stałej kontroli.
Dobrym kierunkiem będzie zdystansowanie się do sytuacji. Agresji ze strony osób starszych nie możemy w żadnym stopniu brać do siebie, to ich bariera ochronna, to sposób na wyładowaniu się, nie jest natomiast w żadnym stopniu aktem nienawiści. Zrozumienie tego i nabranie dystansu pozwoli nam lepiej dostrzec potrzeby podopiecznego przez co będziemy w stanie działać bardziej efektywnie. Warto też pamiętać o tym, by w żadnym wypadku nie ignorować seniora, nie obrażać się, gdy zrobi coś nie tak – to jeszcze bardziej napędza złe zachowanie z ich strony. Chwalny podopiecznych, podkreślajmy ich mocne strony, wspominajmy miłe wydarzenia z młodości – to z pewnością przyniesie im spokój.
Stosowanie się to powyższych wskazówek w dużym stopniu zwiększy nasze szanse na utrzymanie dobrych i spokojnych relacji z seniorem. Każdy z nam bowiem w niektórych sytuacjach się denerwuje i traci równowagę. Uzewnętrznianie się i wyładowywanie złości na innych to najczęstszy błąd popełniany przez każdego z nas.
Komunikacja z seniorami jest trudniejsza, to prawda, ale respektowanie ich zachowań i traktowanie ich jak dojrzałych, niezależnych osób to niezbędny składnik udanych działań. Jeżeli
dostrzeżemy w nich tych ludzi, którymi całe życie byli i którymi ciągle się czują, na pewno zbudujemy most porozumienia i sprawimy, że obie strony będą zadowolone.