Zawał serca
Zgodnie z danymi Głównego Urzędu Statystycznego w 2013 r. z przyczyn kardiologicznych zmarło w Polsce ponad 177 tys. osób, co stanowiło 45,8% wszystkich zgonów. Zawał serca stanowił blisko 9% zgonów. W przypadku zawału niezwykle ważny jest czas – tak zwana „złota godzina” która decyduje o sukcesie leczenia.
Jak rozpoznać zawał serca?
Zawał mięśnia sercowego możemy podejrzewać u osoby która odczuwa ból w klatce piersiowej który:
- trwa dłużej niż 10-30 minut
- nie ustępuje mimo zaprzestania wysiłku oraz przyjęcia nitrogliceryny
- występują dodatkowe objawy – duszności, osłabienie, nudności
Towarzyszący ból jest dosyć specyficzny – piekący, dławiący, promieniujący.
Bardzo ważne jest wczesne wezwanie pogotowia. Do przyjazdu pomocy należy zapewnić podopiecznemu doraźną opiekę. Osoba powinna przyjąć przede wszystkim wygodne ułożenie.
Zawał serca może nakładać się z chorobą wieńcową lub jak w przypadku kobiet w podeszłym wieku – z cukrzycą. W ich przypadku bardzo ciężko zauważyć objawy zawału.
By zmniejszyć ryzyko warto poznać przyczyny które najczęściej prowadzą do zawału serca. Poniższe czynniki mogą być modyfikowane:
- miażdżyca
- nadmiar złego cholesterolu LDL
- cukrzyca
- palenie papierosów
- otyłość oraz brak aktywności fizycznej
- dieta
Pomimo dostępnych zaawansowanych metod leczenia, zawał może nieść ze sobą niebezpieczne konsekwencje. Należy mieć na uwadze fakt, że poniższe powikłania nie zdarzają się jednak często:
- zaburzenie rytmu serca
- niewydolność serca
- pęknięcie ściany serca
Po zawale należy zwrócić szczególną uwagę na rehabilitację. Terapia powinna być stosowana przez ok. 2-3 miesiące. Konieczna jest aktywność fizyczna, która będzie oczywiście dostosowana
do możliwości sprawnościowych podopiecznego. Lekarze zalecają umiarkowany codzienny wysiłek – marsz, nordic walking, pływanie czy jazdę na rowerze.